NOS HAN MACHACADO PISOTEADO MALDECIDO MALTRATADO Y DEFRAUDADO YA TANTO, POR TODO EL MUNDO, QUE EN VEZ DE INDIGNADOSESTAMOS MÁS BIEN RESIGNADOS Y CASI MORIBUNDOS, A VER SI DESPERTAMOS O RESUCITAMOS, Y NOS REBELAMOS DE UNA VEZ... No vivimos una sociedad de bienestar, vivimos una sociedad de precariedad, en la que se van perdiendo nuestros derechos. Somos gente como tu, sinideologias definidas. Preocupados e indignados por el panorama politico, economico y social. Por la corrupción de póliticos y empresarios.Por la indefensión de los ciudadanos de a pié. Todos unidos, podemos cambiar esta situación. ¡¡¡TOMA LA CALLE¡¡¡ Es tu derecho.

lunes, 30 de abril de 2012

1 DE MAYO MOBILIZATE

HAZ CLICK EN EL CARTEL PARA COPIARLO O IMPRIMIRLO :

Entre os actos organizados pola CGT da Coruña para conmemorar o Primeiro de Maio, logo da Manifestación ”Pola Derrogación da Reforma Laboral”, que partirá da Praza de Pontevedra ás 12:30, terá lugar o tradicional xantar confederal de confraternización. 


 Ao seu remate está prevista a celebración dun Concerto no Bar do Portiño, coas actuacións dos grupos Solos e A Canalla. A hora de comezo será a partir das 18:30 horas e a entrada será gratuita


Este ano, o Primeiro de Maio ten unha especial importancia. Se sempre foi un día de afirmación de pertenza a unha clase, hoxe en día, tras as masivas mobilizacións do pasado 29 de marzo, a clase traballadora non pode quedarse agora na casa a esperar que este goberno, lacaio do capitalismo máis voraz, cambie os seus obxectivos de empobrecemento da poboación. Agora, máis que nunca, temos que continuar ata conseguir parar os plans de recortes nos servizos públicos e botar un empurrón cara a consecución da derrogación da última Reforma Laboral.
Os sindicatos divididos, dividen 
A necesaria unidade da clase traballadora e o pobo contra as políticas de Reforma Laboral, Recortes Sociais e Privatizacións do goberno non ten a súa contrapartida desde as organizacións sindicais, que, desgraciadamente, convocan manifestacións diferentes. Para o 15M de A Coruña é un erro monumental a guerra de siglas, pondo na obriga aos traballadores e traballadoras de ter que decidir por motivos ideolóxicos ou de siglas. 


Os partidos maioritarios estan vendidos e entre os seus principais interese non esta o de representar o pobo, a seu disfraz ideoloxico xa non engana a ninguen que estan rendidos en maior ou menor grao ao gran capital, local e global. A pesima lei electoral e o desencanto da poboacion non permite que outros partidos cheguen a umha cota significativa de poder, e os mantén nun papel puramente testimonial.


O poder xudicial esta limitado pólas manobras dos partidos e dese gran capital, e xá non garante nin tan siquer algunhas das liberdades fundamentais. De feito, anuncianse leis ainda mais coercitivas, que limitan o único direito que mantiñamos, o direito a protestar.A clase traballadora e o pobo em xeral esta, poren, so diante do poderoso inimigo financeiro global, e os cauces do sistema ao que trás os últimos recortes xá non debemos practicamente nada, levanos inevitablemente cara a escravitude ao servizo dos bancos e as multinacionais.


As organizacions sociais mais importantes, entre elas as centrais sindicais, teñen que romper co sistema que revelouse como umha trampa mortal para todos e todas, e teñen que xuntarse cara a colaborar na organización da defensa dos intereses da poboacion, diante do ataque que o pobo esta a sufrir na Galiza, no Estado Español, e na Union Europea, como parte da crise capitalista que atinxe o conxunto da poboacion traballadora de todo o mundo.


Este 1º de maio, como há um mês na folga xeral, a necesaria unidade da clase traballadora e o pobo contra as políticas de Axuste e Recortes, de Reforma Laboral e Privatizacions do goberno e a Union Europea, non teñen a sua contrapartidas desde as organizacions sindicais, que, desgraciadamente convocan manifestacions separadas. 


 Para a Rede de Barrios e Vilas da Coruña é um erro monumental a guerra de siglas, que pon aos traballadores e traballadora na obriga de decidir por motivos ideoloxicos.As centrais sindicais teñen que asumir, desde a unidade, o papel que tradicionalmente lles correspondeu como vangarda da loita da cidadania contra os planes do capital e os seus gobernos, que estase a organizar por si mesma nas ruas.Despois do êxito da Folga Xeral do 29M, cando millons rexeitamos as políticas do PP, non colle um paso atrás na mobilización. 


A derrota dos planes do goberno exixen a continuidade na loita, a partir das asembleas de centros de traballo, estudo ou barrio.O 1º de maio é um fito nessa continuidade. Póla sua banda, o 15M, do que a Rede fai parte, convoca para o 12M umha xornada mundial de loita contra estas políticas; chamamos a todos e todas a participar nas actividades que a Rede, baixo o lema “por umha saída social da crise”, tem convocadas para esa data: manifestacion o 12M, que saíra da Palloza, e asemblea popular no Obelisco, para discutir entre todos “como organizarnos para enfrentar as políticas do goberno e o capital”. 


1º de maio: Dia Internacional da Clase Traballadora 
Cos traballadores/as europeos, cós Pobos contra a Union Europea 
Desde a Grecia ate Portugal, desde Alemaña ate Italia, pasando por Irlanda ou Franza, as políticas de Bruxelas, impulsadas por Merkel-Sarkozi, teñen un eixo comum, o “axuste” e a “disciplina Fiscal”, o empobrecimento xeral da sociedade, mentras lle deron á banca perto do 4 billons de eurospara tapar os buracos da especulacion. ¡A isto chamanlle “austeridade”! 


Coa excusa de saír da crise, queren impor un retroceso histórico á clase traballadora europea, desmantelando as conquistas sociais, a privatizacion dos servizos, e as reformas laborais, co aumento da precariedade -5 millons de traballadores na “rica” Alemaña viven com 500 euros o mês- ou o desemprego, perto de 30 millons em Europa. 


Non existen políticas “nacionais”, senon políticas deseñadas pola Union Europea aplicadas pólos gobernos estatais. Por isso, a única continuidade que pode ter a folga xeral española do 29M, como as folgas xerais gregas, portuguesas o italianas, é a de avanzar na unidade da clase traballadora europea. 


A experiência grega demonstra que, trás 14 FX, o freo á victoria esta na limitacions dentro das fronteiras “estatais” da respotsa. A clase traballadora galega, nin tan siquer española, enfrenta soa un plan “estatal” ou nacional.Enfrentase a todo unha política europea, e a resposta so pode ser o dacoordinacion europea das mobilizacions, cara a convocatória, dunha Folga Xeral na Union contra as políticas de Axuste e Austeridade de Bruxelas. 


Neste marco é que hai poñer a convocatória dunha nova xornada de folga feita pola CIG para o vindeiro mês de xuño. De feito, se se quere un novo êxito, esta xornada de Folga tem que ser parte un plan de loitas votado em asembleas de centro de traballo, estudo e barrio, cousa que ate o de agora non se fai, pois as convocatórias fanse desde as cúpulas á base, como se istas foran meras expectadoras dumha loita dos “xefes” contra os gobernos. 


Pola sua banda a Confederacion Europea de Sindicatos (CES), da que é Secretario Xeral Toxo de CCOO seguen freando o camiño á unidade europea, limitaronse a convocatórias simbólicas dirixidas aos delegados sindicais, e fomentando a division sindical. É hora de entender que a actual Union Europea é a Union dos Capitalistas Europeos, que actuan dun xeito unificado contra a clase traballadora e os pobos, e que só a unidade destos pode derrotalos. 


É tarefa do sindicalismo combativo, que din loitar contra as bases do capitalismo, por outro modelo social, o de tomar todas as medidas necesarias para construir esa coordinacion nas mobilizacions que desde a CES negase. 


Non pode suceder de novo que os compañeiros/as portugueses fixeran Folga Xeral o 22 de marzo, e no Estado Español fose o 29M, ninguen pensou que era posible facer umha folga conxunta? ou non se quixo facer? Non pode ser que os gregos fiquen illados do resto de Europa, non é aceptable que as loitas italianas fiquen dentro das suas fronteiras. Por isto,Corrente Vermella, neste 1º de maio quere rendir homenaxe ao xubilado grego que suicidouse na Praza Sintagma de Atenas, e deixou as seguintes palabras. 


“O Goberno de ocupación de Tsolakoglou [referencia o goberno colaboracionista nazi durante a segunda guerra mundial] reduciu á nada, literalmente, a miña capacidade de supervivencia que dependía dunha respectable pensión que, durante máis de 35 anos, eu só (sen contribución do estado) paguei. Dado que teño unha idade coa que xa non teño o poder de resistir activamente (aínda que, por suposto, non descarto que, se calquera grego empuñase un kalashnikov, eu sería o segundo en facelo) non atopo outra solución para un final digno antes que estea reducido a buscar no lixo para alimentarme. Creo que os mozos sen futuro tomarán as armas algún día e colgarán aos traidores nacionais na Praza da Constitución [Praza Syntagma], igual que os italianos colgaron a Mussolini (na Piazza Loreto de Milán)” 
Contra as políticas da Union Europea 
UNIDADE E LOITA DA CLASE TRABALLADORA E OS POBOS

Haz click : La encrucijada de los sindicatos
Escrito por Xaquín García Sinde C. Ejecutiva CCOO Astilleros Navantia · Ferrol

domingo, 29 de abril de 2012

EXISTIR

De lunes a sábado te levantas a las siete de la mañana, te duchas, te vistes y desayunas un café con leche y tres galletas con fibra. Al doblar la esquina, tomas la línea 4 del metro y sesteas durante seis paradas. Caminas cinco minutos por las calles de tu polígono industrial y fichas a la entrada de la fábrica. Trabajas ocho horas encajando piezas idénticas y sólo paras tres veces: dos para ir al baño y una para comer en silencio. Cerca de las siete de la tarde regresas a casa, cenas poco y te tumbas en el sillón a ver cualquier cosa por televisión. No sales, no tienes amigos ni amores. Nadie te llama, excepto algún familiar lejano en fiestas de guardar. Por eso, cuando te das cuenta de que no haces otra cosa que existir, decides cambiar. Hoy saliste a la calle por la ventana de tu séptimo piso puerta B.
Publicado el 8/4/2008 en HIPERBREVES

sábado, 28 de abril de 2012

SANIDAD Y EDUCACION EN LA CALLE

Manifestación 29 de abril ás 12:00 coa educación e a sanidade non se xoga
UGT, CCOO e la Plataforma en Defensa del Estado de Bienestar y los Servicios Públicos convocan unha manifestación para o próximo domingo 29 de abril, contra os recortes sociais aprobados polo Goberno, especialmente os recortes en educación e sanidade. A manifestación sairá ás 12:00 da mañá da praza da Palloza da Coruña NON FALTES!!!!

viernes, 27 de abril de 2012

¿ ARGENTINA PERJUDICA A ESPAÑA ?

Juan Torres López  - Catedrático de Economía Aplicada de la Universidad de Sevilla 


En un artículo anterior titulado Repsol no es España escribía en este mismo diario que el intento de confundir los intereses de la multinacional con los del conjunto de los españoles es un ardid demasiado forzado. Hubiera dejado ya el tema si no fuera porque los dirigentes del Partido Popular se empeñan en utilizar el contencioso entre el gobierno argentino y Repsol como un velo que oculta los verdaderos problemas y enemigos que tenemos los españoles. El Ministro de Asuntos Exteriores ha afirmado que la decisión argentina perjudica a nuestros intereses y a los del conjunto de las empresas españolas. Una afirmación que me parece igualmente desenfocada y que busca encontrar enemigos donde yo creo que no están los de verdad. 


 Vaya por delante que no me pronuncio sobre la conveniencia o no de que el gobierno argentino defienda sus intereses nacionales nacionalizando YPF. Y que entiendo que los propietarios de esta última traten de sufrir el menor quebranto económico posible. Pero eso es una cosa y otra que todo un gobierno se equivoque a la hora de determinar quiénes son los enemigos que verdaderamente perjudican nuestros intereses con tal de ayudar a los propietarios de la multinacional, que somos precisamente todos los españoles. Por eso me parece que no estaría de más que el gobierno se planteara y respondiese con sinceridad ante la opinión pública a algunas preguntas elementales. 


 ¿Quién perjudica a España y a sus empresas? ¿Argentina, o los tratados europeos que impiden que el Banco Central Europeo financie a los gobiernos, lo que ha ocasionado que solo en 2008, 2009 y 2010 España haya tenido que soportar una deuda ilegítima de 120.842 millones de euros? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los especuladores financieros, las agencias de calificación y los banqueros que manipulan los mercados para alterar artificialmente el precio de la deuda y obtener pingües beneficios? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los grandes poderes europeos, encabezados por su cómplice principal, el gobierno alemán de la Señora Merkel, que se empeña en imponer a toda Europa políticas que inevitablemente nos llevan a la depresión económica? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o las grandes fortunas y grandes empresas cuyo fraude a la hacienda española supuso 42.711 millones de euros en 2010? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o las empresas que utilizan paraísos fiscales para evadir impuestos y no cumplir con todas sus obligaciones fiscales en España, como Repsol, que es la empresa del IBEX-35 que mantiene más sociedades ubicadas en paraísos fiscales. 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los gobiernos que no luchan decididamente contra el fraude fiscal y hacen que España sea el país europeo que menos gasta en perseguirlo? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los gobiernos que aprueban amnistías fiscales para legalizar el comportamiento de los defraudadores? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los bancos que para obtener beneficios extraordinarios dando crédito financian burbujas inmobiliarias insostenibles y que influyen en los gobiernos para imponer políticas económicas que endeuden a las familias y a las pequeñas y medianas empresas? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los bancos españoles que reciben del Banco Central Europeo todo el dinero que pidan al 1% y sin embargo obligan a miles de pequeñas y medianas empresas a financiarse mediante tarjetas de crédito a más del 29% de interés porque no les dan otro tipo de financiación? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los gobiernos que indultan a banqueros delincuentes y a políticos corruptos que roban el dinero público, mientras hacen que las leyes caigan con todo su peso sobre los trabajadores y pequeños empresarios que cumplen con sus obligaciones? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los ministros que imponen recortes en servicios sociales básicos recurriendo a mentiras y datos falsos para justificarlos, como viene haciendo particularmente el de Educación y Cultura? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los gobiernos que permiten que las compañías eléctricas estafen a las familias y empresas españolas inventándose ellas mismas el déficit de tarifa o mediante engaños como el de los costes de transición a la competencia o los relativos a los contadores de la luz, haciendo que nuestra factura eléctrica sea la tercera más cara de Europa solo para que ganen más que en ningún otro país? 


 ¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina, o los gobiernos que no hacen frente con dignidad a las imposiciones que llevan a nuestra economía a la depresión, reducen a mínimos la inversión fundamental en materias como investigación, educación y formación, o apoyo a las empresas que crean empleo para subsidiar a bancos y grandes corporaciones? 


¿Quién perjudica a España, a los españoles y a sus empresas? ¿Argentina. o los gobiernos que privatizan empresas públicas a bajo precio para dárselas a sus amiguetes? Deberíamos obligar a que los gobiernos hablaran claro y se dejaran de tanto engaño y de tanta demagogia.

jueves, 26 de abril de 2012

EXPROPIACIÓN DEL 51 % DE REPSOL

Convergencia de Izquierda en Proyecto Sur 
Nacionalización total sin indemnización de YPF y todas las empresas petroleras 


 La presidenta Cristina Kirchner anunció la expropiación de 51% de las acciones de YPF en manos de Repsol, tras veinte años de saqueo y vaciamiento, cuando el país tiene que importar casi 10.000 millones de combustibles, cuando falta la nafta como consecuencia del fracaso de la política energética del menemismo y continuada por los gobiernos radical y kirchnerista. Argentina se convirtió en el único país del mundo que regaló el 100% de su empresa petrolera y de gas. Néstor Kirchner dio un paso más al imponer el ingreso a YPF de sus amigos de la familia Eskenazi, que adquirieron 25% de las acciones sin poner un centavo. 


En contra de lo que sucede en todas las petroleras, REPSOL YPF repartió como dividendos el 100% de sus ganancias y se llevó 15000 millones de dólares, no hizo ninguna inversión, endeudó a la empresa y las reservas cayeron a la mitad. El gobierno de español de Mariano Rajoy respondió violentamente como si estuviéramos en 1812, acompañado por el FMI, en defensa de REPSOL. Pero REPSOL no es una empresa española: la mayoría accionaria es de fondos de inversión extranjeros, y un 10% es de la mexicana PEMEX. Tampoco dicen que durante doce años, la totalidad de las ganancias mundiales de REPSOL vino de YPF. 


Argentina tiene la obligación de recuperar YPF, así como las islas Malvinas y todos los recursos que se han ido robando y saqueando desde los años noventa. Los piratas de REPSOL no pueden esgrimir ni un solo argumento legítimo en su defensa. La consecuencia de las políticas entreguistas Se llega a la expropiación parcial de YPF en una situación desastrosa de la empresa. La privatización de YPF, como la de los ferrocarriles y demás empresas estatales, provocó una decadencia de la infraestructura productiva del país, como cualquier trabajador lo puede comprobar todos los días. 


Millones de desocupados, miles de pueblos destruidos, un 40% de empleo en negro, y una degradación cada vez mayor de los servicios como lo dejó en claro la tragedia de Once, y como pasó con Aerolíneas Argentinas. Esta es la consecuencia de la desinversión y del robo de los empresarios privados, que además han sido ampliamente beneficiados y subsidiados por el Estado y del regalo a nuestros recursos naturales como el oro y el agua a las multinacionales que destruyen el medio ambiente. La expropiación de YPF, total y sin indemnización, es una condición necesaria para restablecer la soberanía nacional sobre los recursos naturales y los servicios públicos y detener la degradación de la infraestructura y la economía argentina. 


La responsabilidad de los gobiernos peronistas, radicales y kirchneristas 


La Presidenta no dijo que ella y su esposo apoyaron entusiastamente la privatización de YPF y el paso a las provincias de los recursos del suelo, ni dijo una sola palabra de la gravísima responsabilidad de Néstor Kirchner y suya en esta degradación de la Argentina, de la cual YPF es el mayor ejemplo. De los trece años que lleva REPSOL en YPF, nueve han sido bajo gobiernos kirchneristas, que garantizaron la continuidad de la política menemista y le entregaron el 25% de la empresa a los amigos Eskenazi, para lo cual aceptaron que la empresa repartiera todas las utilidades, un caso único en el mundo. 


Hasta el año pasado, Cristina llamaba por su nombre al CEO de REPSOL y a Sebastián Eskenazi, el CEO de YPF y los felicitaba. Lo mismo debe decirse de los radicales, que durante el gobierno de de la Rúa continuaron todas las políticas de Menem, en particular en relación con YPF, y de los opositores como Mauricio Macri, que ahora salen a oponerse por la derecha como uno de los grandes beneficiados por las privatizaciones menemistas. Cristina solo expropió las acciones que corresponden a REPSOL, dejando intactas las acciones de los Eskenazi y de los demás inversores privados. 


Coloca como interventor a Julio de Vido, el responsable de la política energética y de transporte de los últimos nueve años. Como YPF solo tiene un tercio del mercado, el gobierno deja en pie los negocios de la Shell y otras multinacionales, así como los de los amigos del gobierno, como Bulgheroni y la Panamerican Energy, cuya concesión fue prolongada por Néstor Kirchner treinta años más, y las petroleras en manos de Lázaro Báez y Cristóbal López entre otros. Lo más grave es que, a pesar de que REPSOL está quebrada, el gobierno se dispone a pagar a los españoles con la plata de los trabajadores. Alertamos que, con el fin de pagarle a los piratas de REPSOL, se profundizará la crisis económica, echando mano de las reservas, de los fondos de los jubilados, de la plata que tendría que destinarse para renovar las redes ferroviarias, aumentar las asignaciones universales por hijo, las jubilaciones, la salud, etc. 


También denunciamos a la UCR, Macri, y a toda la oposición patronal, que ahora salta a defender los intereses de los españoles por sobre los intereses del pueblo argentino. Denunciamos y nos oponemos a toda sanción internacional contra Argentina y a toda medida de cualquier organismo internacional o del gobierno de Mariano Rajoy, empeñado en imponer un brutal plan de austeridad al pueblo español, mientras que habla como un virrey colonial y defiende el saqueo de nuestras riquezas. Por eso nos oponemos a la nueva empresa mixta y a todo pago a los piratas españoles. 


Como plantea Proyecto Sur en su Causa II, exigimos la “nacionalización del petróleo, el gas, la gran minería y otros recursos naturales estratégicos”, y exigimos que el subsuelo sea considerado un dominio nacional, tal como fuera establecido en el Artículo 40 de la Constitución de 1949. Esto implica que el Estado nacional retome en un 100% el control de la producción petrolera y gasífera, bajo control de los trabajadores, con un plan integral de producción energética al servicio de los intereses del pueblo argentino. 17 de Abril de 2012


PARA LEER TODAS LAS NOTICIAS CON RELACION A ESTE TEMA HAZ CLICK EN : LA TORRE DE HERCULES

martes, 24 de abril de 2012

RANKING DE LAS NOTICIAS MAS CENSURADAS DEL MUNDO .14

 Continúa en Kenya la presión familiar para mutilar órganos genitales de niñas Niñas tan jóvenes como de 9 años fueron amenazadas con morir si intentaran escapar de la localidad de Kamunera, distrito de Monte Elgon, Kenya, donde suelen ser concentradas para aguardar la mutilación de sus órganos genitales (clitoridectomía). Muchas jóvenes han sido forzadas a poner fin a sus estudios y a casarse a edad temprana, mientras algunas corren lejos para evitar la ablación. 


Los padres de esta área dicen a las jóvenes que nunca conseguirán casarse y ningún hombre las querrá si no hacen el procedimiento. Esta mutilación es sufrida hoy por millones de mujeres del mundo musulmán, África entera e incluso por hijas de inmigrantes islámicos que viven en países desarrollados.

lunes, 23 de abril de 2012

APERTURA TORRE DE HERCULES YA

Haz click en los carteles para verlos mejor, copiarlos o imprimirlos.






O 15M de Monte Alto así coma o resto da Rede do 15M da Coruña se suman á marcha do domingo 22 en apoio ós traballadores da Torre de Hércules, pola subrogación dos seus contratos e pola reapertura do monumento, pechado actualmente coa excusa dunhas obras que o Concello non detalla, que non se están a levar a cabo e que non son senón a excusa para encubrir unha chafallada que ocasiona o despido de 13 traballadores. 


 A Torre de Hércules, Patrimonio da Humanidade dende o 2009, é un importante reclamo turístico e polo tanto dá á cidade a posibilidade de ingresar moitos cartos ó ano, cartos que os sabios xestores do Concello nos fan deixar de gañar con este peche inxustificado. Sen dúbida agardan que os milleiros de viaxeiros que nos prometen cada ano que van vir a Alvedro van acudir en masa a visita-la inigualable oferta coruñesa de centros comerciais. 


 O PP arrebatoulle un monumento milenario ó mundo para inaugura-lo seu novo “monumento á trapallada”. O 15M de Monte Alto acude a esta movilización xunto ós traballadores da Torre para denunciar as nefastas políticas que o PP está a levar a cabo no noso concello en tódolos eidos. Como é posible que un equipo de goberno que chega coas típicas promesas de eficacia da dereita se lance a recortar sen criterio en servizos públicos e sociais como centros cívicos e bibliotecas, instaura-lo copago nunha serie de servizos básicos, retira-lo carril bus, as axudas ós dependentes,etc., en lugar de manter en funcionamento unha atracción turística rentable para a cidade? 


Por qué prefiren recortar en lugar de ingresar? O feito é que o faro romano mais antigo do mundo en funcionamento deixou de lucir ás poucas semanas de instalarse o PP no Concello da Coruña. O domingo 22 ás 17:00 toda a cidade da Coruña irá dende o pé da Torre ata María Pita para botárllelo en cara.

domingo, 22 de abril de 2012

DE HOY NO PASA

Pasa ocho horas al día frente a una pantalla de ordenador, sin parar de pulsar teclas y letras. Apenas levanta la mirada una decena de veces en su jornada laboral para observar la coronilla de su compañero más cercano. Ella debe tener entre 30 y 35 años, es de estatura media, complexión delgada y perturbadores ojos verdes. No fuma, pero le gusta el café. No conduce, pero le gustaría. Quería vivir sola, pero ahora preferiría tener más compañía que la televisión digital terrestre. Pasa ocho horas al día frente a ese hombre de su edad, estatura media, complexión delgada y perturbadores ojos negros. No se conocen, pero le gusta. No han hablado nunca, pero le gustaría. De hoy no pasa. A las tres de la tarde, cuando se crucen en el pasillo, va a preguntarle cómo se llama.
Publicado el 14/3/2008 en HIPERBREVES

sábado, 21 de abril de 2012

CARTA DE UN SUDACA A JUAN CARLOS

Carta de un ‘sudaca’ a Juan Carlitos, el Borbón. 


Estimado Juan Carlos (me es difícil llamarte‘Majestad’, porque donde vivo ese título se lo damos solamente al buen vino, o a una hembra de pechos y nalgas generosas): 


 Soy nieto de españoles nacido en Chile entre ríos de torrentosas aguas cordilleranas y frutales que ya los quisieras en España. Mis ancestros proceden de Castilla la vieja….aunque uno que otro por ahí asegura tener raíces catalanas, lo que en verdad a mí me dice poco y nada, pues de tu país, con suerte, algo sabemos por estos lugares gracias a Serrat, Sabina y, muy particularmente, Cervantes, Quevedo, Unamuno y García Lorca. 
Pero, a fuerza de franqueza (no de ‘franquismo’) de ti es bastante exiguo lo que podemos reportar, salvo que una periodista se transformó en tu nuera y que ya tienes nietas. Quiero contarte que uno de mis abuelos llegó –siendo un adolescente imberbe- a esta ‘franjita’conocida con un extraño nombre, “Chile”, allá por el año 1923, cuando en tu patria muchos de los habitantes de la España campesina morían de hambre y de olvido. 
Se llamaba Alejandro. No vivió la guerra civil pero, diablos, cómo la lloró. Se alegro muchisimo cuando Pablo Neruda escribio "España en el corazon" y ademas salvo la vida a mas de 2.000 espanoles republicanos cuyos hijos hoy son gloria de las artes y la cultura en Chile. Seria interesante que te dedicaras a investigar y denunciar la gente desaparecida o asesinada durante el tiempo negro de Franco, claro entiendo puede pasarte lo del juez Garzon, pero como te admirariamos. 

Tuvo suerte mi abuelo. Tampoco le alcanzó la existencia para soportar la dictadura de Pinochet, ya que falleció algunos años antes. Disfrutó de un buen pasar por estos lares. Engendró ocho hijas (una de ellas fue mi madre) y jamás pudo ahorrar dinero suficiente para regresar a su tierra, ni siquiera como turista. Si aún viviera, de seguro que tus guardias pretorianos vestidos con tricornios y haces lictóricos lo hubiesen detenido en Barajas y enviado de regreso con viento fresco por ‘provenir de una nación sudaca’. 


 ¿Sabes? Según mi escuálida opinión de latinoamericano, eres un vástago de Franco. No sé qué utilidad puedes prestar a tu país. Perdona mi asertividad algo irreverente, pero… ¿qué haces después de abandonar tu lecho cada mañana? No eres obrero, maestro ciruela, tarotista ni ‘personal trainer’; no vas a ninguna oficina bursátil ni burocrática, no conduces un taxi; tampoco eres guía turístico, futbolista ni académico universitario… menos aún eres trabajador agrario, torero, cantante, ascensorista, cura o alcalde. 


Traté de averiguar si eras tornero, mecánico, médico, odontólogo, escritor, proctólogo, nutricionista, poeta, actor de teatro, trabajador social, psicólogo, linotipista, refrigerante, electricista, ingeniero, fontanero….pero, nada de nada. Me han dicho que no trabajas en ninguna organización supranacional como la OIT, la UNICEF ni algo parecido. ¿Limpias pisos? ¿Vendedor viajero? ¿Eres chef, comerciante, buhonero, minero? ¿Saltimbanqui, actor circense, estrella de televisión, cantautor? ¿Pagas impuestos? 


 Que eres rey…eso me han contado. Con tal título, aquí en Chile estarías a cargo de un carrito ambulante de comestibles, como ‘el rey del mote con huesillos’, o ‘el rey de las empanadas fritas y las sopaipillas’, o el ‘rey del hot-dog’… o simplemente, en un psiquiátrico, tal como está el ‘rey de la luz estrogoscópica de Jesús el rockanrolero’. La verdad es que no imagino qué haces para no aburrirte, y no me vengas con el deshuesado cuento de que tu sangre procede de familias que en la Edad Media creían ser designadas por Dios. 


Te aseguro que en América Latina eso pesa menos que un pedo en un canasto. Ni se te ocurra meterte por estos lados a una barra brava del fútbol y lenguajear que eres monarca de no sé dónde, porque lo más seguro es que del estadio saldrías desplumado y en cueros. Supe que en España algunos irrespetuosos han estado quemando tu foto. No te preocupes. Aquí en Chile, hace pocos años atrás, los militares golpistas pro-franquistas quemaban a las personas, y no a sus fotografías. A otras las lanzaban al mar desde un helicóptero, y a muchas (a miles en verdad) les arrasaban sus viviendas en medio de la noche o las trasladaban, a golpes deculatazos y puntapiés, hasta campos de concentración donde eran torturadas salvajemente, cuando no fusiladas sin juicio ni razón ni argumento. 


 Pero aún tienes defensores allá en la península que siguen creyendo ese cuento de hadas respecto de tu sangre ‘borbónica’ (lo que huele a vinacho metido en vasijas de madera). Un Zapatero (lindo oficio) aseguró que para España eras más importante que nunca y gozabas –como rey.- de excelente salud, asunto bastante raro ya que por estas tierras sudamericanas no nos ha llegado ningún rumor de que hayas sido presa de una enfermedad, como ocurrió, por ejemplo, con nuestro hermano Fidel. 


 Claro que, a fuerza de ser sincero, un amigo campesino de por acá me dijo que el Zapatero era en verdad “Sobadero”, lo que por estos rumbos viene a significar algo así como lameculos, apatronado, obsecuente, cobardija, servil o yanacona. La verdad es que desconozco todo sobre la España de hoy, por lo tanto no puedo desmentir ni asegurar nada al respecto. 


 Bueno compadre (y agradéceme Juan Carlitos, porque con ese ‘compadre’ te estoy privilegiando), espero sinceramente que puedas encontrar un trabajo productivo y bien remunerado, para, de esa laya, evitar que muchos españoles –con justa razón según me parece- sigan afirmando a través de Internet que eres un flojo sin destino, un inútil, un lastre económico para el Estado, una pieza de museo, una deshilachada consecuencia del franquismo, un personaje ahistórico, en fin…un vago en realidad, y un vago demasiado caro. No lo digo yo, lo aseguran tus compatriotas. 


 Si te interesa desmentir a tus detractores, acá en el campo chileno donde vivo, este verano se necesitará mucha mano de obra en las principales empresas agrícolas para esta nueva temporada de cosecha de frutas. Escríbeme y podré conseguirte un puesto de trabajo, al menos por tres o cuatro meses. No pagan muy bien….doce dólares diarios…pero peor es nada y por algún lado se empieza, ¿no crees? Me despido deseándote que los caminos te sean fructíferos y que España no se convierta en un calvario para ti. 


Arturo Alejandro Muñoz 
Publicado por Equipo de prensa de Radio 1 º de Mayo 102.9 FM
Para conocer las ultimas noticias sobre nuestro monarca leer : LA TORRE DE HERCULES

martes, 17 de abril de 2012

CENTROS DE EMERGENCIA NACIONAL

RANKING DE LAS NOTICIAS MAS CENSURADAS DEL MUNDO .13
¿Utilizarán un estado de emergencia para reemplazar la Constitución? Un programa de la era de Eisenhower, que contempla medidas de emergencia para el supuesto de un Estados Unidos devastado por un ataque nuclear, ahora se remodela para conceder poderes secretos al presidente ante cualquier cosa que considere una emergencia. 


El proyecto “National Emergency Centers Establishment Act, HR [House of Representatives] 645” (Ley de Establecimiento de Centros de Emergencia Nacional, Cámara de Representantes [HR] N° 645”), introducido recientemente en el Congreso, establece “centros de emergencia nacional” en regiones importantes de Estados Unidos para proporcionar “vivienda temporal, médica y ayuda humanitaria a los individuos y familias dislocada debido a una emergencia, gran desastre” o “cubrir otras necesidades apropiadas”, determinadas por el Ministerio de Seguridad de la Patria. Para muchos, este programa suena a campos de concentración.

domingo, 15 de abril de 2012

LA DUPLA

Hemos pasado juntos lo mejor y lo peor. Con nadie hemos compartido así nuestras vidas en estos años de comunes intereses. Formamos un equipo que afrontó, prietas las filas, tanto las victorias como los fracasos. Hemos sido solidarios y abnegados, pensando siempre que el otro formaba parte de uno mismo. Nuestros pasos se han fundido en el camino y, como buenos peregrinos, hemos sabido esperarnos cuando a alguno le fallaban las fuerzas. Jamás antepusimos otro egoísmo que el egoísmo de la dupla. Jamás pensamos en singular. Jamás actuamos con menos de dos cabezas ni cuatro manos. No sé si esto será el amor, pero nosotros no necesitamos otra cosa.
Publicado el 25/12/2007 en HIPERBREVESPublicado el 14/3/2008 en HIPERBREVES

sábado, 14 de abril de 2012

LA MARCHA DE LA BRONCA


Esta canción fue muy famosa en Argentina en 1970, cuando alli las cosas empezaron a ir de mal en peor, justamente como ahora aqui en España.
Hoy Argentina es un pais totalmente empobrecido (salvo un pequeño grupito de H. de P., que lo tienen todo)
Para ver la letra, HAZ CLICK EN EL VIDEO INFERIOR :

España podría afrontar una crisis como la que afectó a Argentina en 2001 por su incapacidad para crear empleo y para reducir con eficacia su déficit público, según el economista Joseph Stiglitz, ex economista jefe del Banco Mundial (BM) y premio Nobel de Economía. En su opinión, esto convierte al país en presa fácil para los especuladores del mercado. (LEER MÁS)

viernes, 13 de abril de 2012

SEN PAPEIS DA CORUÑA


MANIFESTO DA ASOCIACIÓN SEN PAPEIS DA CORUÑA FRONTE Á GREVE XERAL DO 29M. Para leer, copiar o imprimir HAZ CLICK EN LOS CARTELES
NINGUNHA PERSOA É ILEGAL!! NON Á PRECARIEDADE SOCIAL.  Contacto Asociación Sen Papeis da Coruña : senpapeiscorunha@gmail.com

jueves, 12 de abril de 2012

FORO GALEGO DE INMIGRACION

COMUNICADO DE PRENSA 
 O Foro Galego de Inmigración formado polas asociacións e entidades recollidas ao final (máis de 80 asociacións e entidades de toda Galicia) súmase á Folga Xeral do 29 de marzo en contra da Reforma Laboral e en defensa dos nosos dereitos como traballadores e traballadoras. 


 O goberno do Partido Popular quere contentar aos instintos máis salvaxes da oligarquía financeira. A gran culpable da crise que vivimos na actualidade a clase traballadora pide recortes e o goberno do Partido Popular obedece de forma gustosa e perpetra coa Reforma Laboral o ataque máis directo e brutal en décadas aos dereitos da clase traballadora. Existen sobradas razóns para a Folga Xeral e, por suposto, sobradas razóns son as que temos as persoas migrantes para sumarnos á convocatoria Folga Xeral convocada polos sindicatos de clase para o día 29 de marzo de 2012. 


 Todas as persoas traballadoras seremos vítimas desta Reforma Laboral se finalmente non se acada o obxectivo de que se retire. Pero as persoas migrantes, debido á existencia xa da inxusta presión que sobre nós exerce unha mala Lei de Estranxeiría, seremos as vítimas propiciatorias e padeceremos en primeira liña as novas condicións de medo e indefensión ante o patrón, de precariedade e inestabilidade, e do abaratamento de despidos. Cómpre vencermos o medo e actuarmos xuntos e xuntas e negarnos a este novo ataque aos nosos dereitos laborais e sociais. Temos que loitar polo dereito á negociación colectiva, a que o empresario non decida, porque lle conveña e de forma subxectiva, modificar as condicións laborais pactadas e asinadas e protexidas no convenio. 


Temos que ter garantías de que o que asinamos é o que se vai manter. E que se se vulneran esas condicións, que teremos a necesaria protección para ser debidamente defendidos e defendidas. Loitemos polos nosos dereitos. Se non actuamos hoxe, mañá iremos a traballar sen dereitos e totalmente sometidos aos caprichos dunha cobizosa patronal, que procurará manter os seus beneficios como sexa. Somos parte dunha mesma clase traballadora, non hai fronteiras baixo esta premisa. O 29 de marzo está en xogo, polo tanto, o noso futuro. Para que a patronal e o goberno nos escoiten temos que saír a rúa e paralizar os centros de traballo. A Folga Xeral debe ser un éxito, o medio de loita que nos permita, aos traballadores e traballadoras, manter a protección social do traballo. A ese primeiro paso debe seguirlle loitarmos para que se derrogue a actual Lei de Estranxeiría. Non podemos vivir baixo un clima permanente de medo e persecución. 


 FRONTE AO MEDO, UNIÓN FRONTE Á IMPOSICIÓN, RESISTENCIA O 29 DE MARZO DEFENDE OS TEUS DEREITOS LOITA POLO NOSO FUTURO 
 Para máis información: Foro de Inmigración: Miguel Fernández (981-580506-662-307019) 
 Organizacións que conforman o Foro Galego de Inmigración: Asociación Amarante, Asociación Amani-Galiza, Asociación Chambo, Asociación de inmigrantes Gondwana, Asociación de Argentinos en el Exterior, Asociación Plataforma polo Emprego, Asociación Puente Cultural Rumano-Gallego, Asociación Universia, Attac Compostela, Asociación de inmigrantes Casa Latinoamericana en Galicia, Cáritas Interparroquial Santiago, Cáritas Milladoiro, Colectivo Brasileiro, Colexio Oficial de Educadores Sociais de Galicia, Comisión de Migración do BNG, Comité Óscar Romero de Santiago de Compostela, Coordenadora Diocesá de Acción Católica, Cruz Vermella, CUT, Departamento de Migracióin da CIG, Esquerda Unida, Foro Debate e Acción, Inzar, Juventudes Marianas Vicencianas, Mans Unidas, Misioneros Combonianos, Mulleres Cristiás Galegas, Oficina de Cooperación e Voluntariado da Universidade de A Coruña, PsdeG-PSOE-Santiago, Seminario Galego de Educación para a Paz; Voluntariado Rogas. Uruguayos por el Mundo Carballo, Asociación de Venezolanos en A Coruña, Hermandad Venezolana de A Estrada, Asociación Equs Zebra, Asociación Batuko-Tabanka, Cáritas de Lugo, Cáritas de Mondoñedo-Ferrol, Asociación Cultural para las Migraciones Colombianas “ACUMIC”, Sindicato Labrego Galego, ASMIREFE, Asociación Renacer, Mediomundo Uruguayos en Coruña, Galicia Terra de Acollida de Ourense, AMESPA, Asociación de Venezolanos del Deza, ASCD Amigos de Venezuela de Vigo, Hermandad de Venezolanos das Rías Biaxas, Asociación Casa de Inmigrantes Oya de Arteixo. Asociación Banda Oriental, Asociación Centro Argentino de Carballiño-Asociación Latinoamericana, Cáritas de A Coruña, Asociación de Argentinos de Lalín, Fundación Juan Soñador, Asociación de Mulleres Anovar de Galicia, Asociación Venezolana do Salnés, Casa Argentina de La Coruña , Comunidade do Castiñeiriño de Santiago de Compostela,Parroquia Cristo de la Victoria de Vigo, Asociación Recandea, Agrupación de Inmigrantes Latinoamericanos Ntra Sra de Guadalupe de Pontevedra, Asociación de Emigrantes Retornados de A Mahía, Médicos do Mundo, Asociación de Venezolanos de Santiago, Cosior (Asociación de Ecuatorianos de Santiago), Aseser Teranga, Asociación Ouresá-Venezolana, Asociación Ñane-Reta Paraguay, Asociación Multicultural de Mujeres de Vigo; Agra Humanista, Marineda, Orense Acoge, Federación de Anpas, Forum Propolis, Asociación 25 de Agosto de Uruguay, Asociación Fonte de Ourense, Cáritas Diocesá de Ourense, Asociación de Guineanos de A Coruña. Somos Igrexa-Galiza, Asociación Cultural e Intelectual de Santiago de Compostela. Asociación de Senegaleses de Ourense. Asociación Marusía de Emigrantes Retornados. Asociación TroCamundo. Madres Latinas. Proyecto Teranga Sociolaboral. Cáritas Tiu-Vigo. Representantes urbanos no Consello de Relacións Veciñais. ONGD ConTacto, Asociación Afrolatina de Ourense, ASAGA Asociación de Africanos en Galicia. Asociación cultural Fuco Buxán

martes, 10 de abril de 2012

DESCARGA DE BASURA EN EL PACIFICO

RANKING DE LAS NOTICIAS MAS CENSURADAS DEL MUNDO .12

¿Realmente cree que su envase plástico se está reciclando? Mucha gente ignora que una masa de plástico remolinea en medio del Océano Pacífico y califica como la descarga de basura más grande del planeta. 


El Proyecto 5 Ciclos (5 Gyres Project) estima que ahora hay 143 mil millones de kilos de plástico en el Pacífico, equivalente a gran parte de la basura del mundo que ha sido trasladada hasta allí por el movimiento de las corrientes de agua y oceánico. 
Se encuentra acumulada en el área aproximada de 135° a 155°W y a 35° a 42°N. No todo el plástico consigue ser reciclado, mientras la gente lanza negligentemente más envases vacíos. La basura plástica termina a menudo en sistemas de agua que las corrientes llevan hacia fuera en el océano, que muchas especies confunden con “alimentos” y tienen efectos calamitosos para la vida marina.

lunes, 9 de abril de 2012

REDE DE BARRIOS E VILAS DA CORUÑA

A Rede de Asembleas da Coruña se suma á convocatoria dos sindicatos cara á folga do día 29 contra a reforma laboral do PP, que ademáis enmarcamos no ataque neoliberal que está a sufri-la sociedade. 


 A folga de producción segue a se-lo mellor instrumento de loita dos traballadores, e considerámola fundamental para o comezo da organización da resposta sostida da sociedade contra o neoliberalismo, que contamina un sistema ó que de feito, pouco lle debemos xa trala reforma constitucional pactada a traición polos dous partidos maioritarios, que básicamente entrega o país ás forzas do capital nacional e global, tralos recortes nos servicios públicos á vez que continúan as políticas que favorecen ás grandes fortunas, medidas todas que veñen ordenadas por eses cada vez menos misteriosos “mercados” e trala manifesta inoperancia dun sistema xudicial intervenido polos partidos e o gran capital, que non ofrece garantía algunha ós cidadáns de defensa en cuestións fundamentais de funcionamento democrático e defensa de dereitos básicos. 


 Tamén se debe considera-lo aspecto da folga de consumo, o outro pilar do sistema productivo; e o verdadeiramente clave, porque a espiral de sobreconsumo é o que realmente mantén o sistema en marcha, e é hoxe por hoxe case a única actividade na que podemos exercer realmente as mínimas liberdades que conservamos. 


Unha caída do consumo o día 29 sería, ó igual que a caída da producción, un golpe directo ós intereses do capital. Chamamos a todos os traballadores/as a participar na folga, para que sexa unha protesta da xente, fóra de siglas Chamamos aos parados/as a que ese día se incorporen aos piquetes e a manifestación, porque eles/as son os principais damnificados dunha reforma que pecha as portas á creación de emprego. 


 Chamamos aos/as estudantes, aos mozos, a participar na folga e aos piquetes porque este goberno condena á mocidade a non ter nin futuro? nin presente. Chamamos aos xubilados/as e pensionistas a que ese día saian cos folguistas á rúa porque este goberno, como en Grecia, seguirá roubando as xa miserables pensións. Chamamos aos pequenos/as comerciantes a sumarse á folga dos traballadores, porque o goberno dos banqueiros e a Lei de liberdade de horarios comerciais empúxanlles á ruína. 


 A necesaria unidade da clase traballadora e o pobo contra as políticas de Reforma Laboral, Recortes Sociais e Privatizacións do goberno non ten a súa contrapartida desde as organizacións sindicais, que, desgraciadamente, convocan manifestacións diferentes. Para a Rede de Barrios e Vilas dá Coruña é un erro monumental a guerra de siglas, pondo na obriga aos traballadores e traballadoras de ter que decidir por motivos ideolóxicos ou de siglas. 


 Acudimos á folga pola loita dos traballadores e non seguindo a ningún colectivo, senón ó seu lado. A mesaxe é simple: non á reforma laboral imposta polo capital. Estamos contra a utilización política por parte de certos sindicatos das reivindicacións dos traballadores, que crean unha división que somentes favorece ós obxectivos burocráticos desas organizacións e ós obxectivos políticos do goberno do PP, entregado a grandes rasgos ó poder financieiro global ó igual que o PSOE. 


É imprescindible que eses sindicatos se posicionen claramente do lado da clase traballadora, dos precarios, dos sin papeis e por suposto dos parados, abandonen os seus obxectivos secundarios de organización, e movilicen de maneira conxunta as súas forzas para o obxectivo concreto de derruba-la reforma laboral primeiro e avanzar despois na reconquista dos dereitos que están a ser eliminados co único criterio de mante-lo expolio á cidadanía que supón o sistema na súa forma actual. 


 A Rede de Asembleas do 15M da Coruña acude ás movilizacións do lado dos sindicatos minoritarios por identicarnos cos seus obxectivos nesta loita concreta e coa súa actuación asamblearia. Chamamos a toda a cidadanía da comarca a sumarse tamén á loita participando activamente na folga contra esta reforma laboral inaceptable, a adherirse os piquetes na súa labor informativa, e a participar con CGT e CUT na manifestación o día 29 de Marzo ás 12:30 con saída dende a Praza de Portugal. Contra os neoliberais e por unha saída social á crise. 15M – Rede de Barrios e Vilas da Coruña

domingo, 8 de abril de 2012

POBRE FELIZ

El joven ejecutivo viajó en avión privado desde New York a Sydney. Dos escalas y 24 horas de vuelo sin soltar de la mano el maletín que contenía el anticipo de los 5.000 millones de dolares de aquella oferta irrechazable. Desde la capital australiana fueron 15 horas por carretera hasta Kakadu. Miles de kilómetros para una misión que no entrañaba, a ojos del joven economista, más dificultad que la distancia. Cuando tocó en la puerta de la humilde casa no pudo evitar imaginar las mansiones que construiría aquel desgraciado con los miles de millones que valían sus tierras con corazón de uranio. De vuelta a New York, con el maletín tan repleto como a la ida, el joven pasó 24 horas repitiendo incrédulo y confuso la frase de aquel pobre feliz, satisfecho por conservar intactos los páramos de sus antepasados: "No, gracias. No necesito el dinero".
Publicado el 27/11/2007 en HIPERBREVES

sábado, 7 de abril de 2012

PLATAFORMA A CORUÑA EN LOITA

Compañeiros e compañeiras: 
Desde a plataforma A Coruña en Loita facemos un enérxico chamado á folga xeral do próximo día 29 de marzo. É moito o que se xoga a clase obreira e o pobo nesta folga pois nos enfrontamos ás medidas coas que a burguesía que pretende levar as condicións de traballo ao século XIX, deixando aos traballadores sen dereitos fronte á ditadura patronal. Non llo imos permitir ! Pero non nos enganemos, isto é só o comezo da batalla, temos que ter como obxectivo traballar, nunha movilización sostida, por unha folga xeral indefinida en Galiza, no Estado español, en Europa... que permita derrocar a ditadura dos especuladores e dos explotadores. 


 Unha folga xeral indefinida que esmague os escuros soños da troika Banco Mundial, Fondo Monetario Internacional e os soños imperiales da UE de Merkel e Sarkosy. Non hai nada que negociar co goberno, como afirman alguns ! Esiximos a retirada integral do Decreto de Reforma Laboral ! 


 Hoxe máis que nunca o mundo ten que cambiar de base e de rumbo e somos os traballadores e traballadoras, os parados, os pensionistas todos unidos osque temos que ser os protagonistas deste cambio, tomado as rúas, as prazas e paralizando toda a produción para poñer fin a este réxime de opresión que chaman democracia e non o é. A coordinadora A Coruña en Loita é unha plataforma plural, de unidade e polo mesmo chama a participar activamente nas diversas manifestacións que están convocadas na Coruña e comarca. Compañeiras e compañeiros: Pola nosa dignidade, polo futuro dos nosos fillos e fillas, polo noso pobo; a loitar! 27 de marzo do 2012 Plataforma A Coruña en Loita

viernes, 6 de abril de 2012

PARADOS Y SIN PAPELES Y LA HUELGA

Para verlos mejor, copiarlos o imprimirlos, HACED CLICK SOBRE LOS CARTELES

Haced click sobre la foto superior, para verla mejor. El de la derecha es el compañero José en el preciso instante de lanzar estas octavillas sobre la manifestación. La compañera Laura estaba haciendo lo mismo en el otro extremo del puente.

martes, 3 de abril de 2012

TRAFICO SEXUAL MUJERES IRAQUIES

RANKING DE LAS NOTICIAS MAS CENSURADAS DEL MUNDO .11

Desenfrenado tráfico de mujeres iraquíes.
El tráfico humano crece en todo el mundo, pero ha llegado a incrementos más frecuentes en Iraq, debido a la inestabilidad producida por la invasión de Estados Unidos y la guerra de casi una década. Muchas mujeres y niñas iraquíes quedaron viudas o huérfanas por muertes en tiempo de guerra. 


Actualmente, más de 50.000 mujeres iraquíes que huyeron a Jordania y Siria están atrapadas en servidumbre sexual, sin posibilidad de escape. Al estar en condiciones de no poder valerse por sí mismas y de apoyarse en sus hogares por las crecientes incapacidades gubernamentales, millares de mujeres iraquíes ha sido cazadas por los traficantes de sexo que se aprovechaban de este ambiente caótico.

lunes, 2 de abril de 2012

RAZONES PARA LA HUELGA

Para leerlos, copiarlos o imprimirlos, HAZ CLICK SOBRE LOS CARTELES :

Umha Folga Xeral contra a Reforma e os Recortes
Un Plan para enfrentar o goberno do PP :


O PP chegou o goberno para rematar o traballo comezado polo PSOE, integrar o Estado Español nos novos plans da Union Europea, baixo as directrices de Merkel e Sarkozi, com umhas políticas semellantas ás aplicadas em Grecia, Irlanda, Italia ou Portugal.


“Austeridade” no gasto publico para avanzar nas privatizacions dos servizos públicos, “recortes” nos servizos sociais e pensions para pagar a debeda aos bancos e “reforma” de todas as relacions laborais para mellorar os benefícios empresariais. Todas estas medidas procuran trasvasar as rendas do traballo ás rendas do capital, enriquecendo aos de sempre, banqueiros e empresários.
Coa Reforma Laboral o PP abre un camiño moito mais profundo, pois a sua aplicacion leva a un retroceso de cen anos para os 17 millons de asalariados/as do Estado Español, o liquidar a conquista básica da clase traballadora, o direito á defensa colectiva dos seus direitos. Com ela, os traballadores/as fican indefensos ante o poder do empresário.


Como xa declarou Rajoy, que frente a aplicacion destas medidas non lle importa manter “a paz social”, xa preparan un novo ataque co aval da Union Europea, os Orzamentos Estatais. É a declaracion de “guerra social total” contra a clase traballadora e o pobo.


Por todo elo, estas politica son innegociables, a única alternativa posible é coa mobilización frear en seco o PP, impondo a derrogacion da Reforma Laboral e o reparto do traballo sen reducción salarial, a prohibición por lei de calquer privatización de servizos públicos, o non pago da debeda, a expropiación e nacionalización da banca, etc.


A mobilización sirve,… se ten continuidade e obxectivos claros. A sucesión de ataques coordinados desde Bruxelas, e aplicados en todos os estados europeos, impoen a elaboración dun Plan Unificado de Loitas votado en Asembleas de Centro de Traballo, Estudo e Barrios que de continuidade á folga do 29, e avance cara a unidade da clase traballadora, coa convocatoria de dunha Folga Xeral Europea


O obxectivo desta mobilización sostida no tempo non pode ser outra que botar abaixo os planes da Union Europea de empobrecimento social, de destrucción de conquistas laborais e desmantelamento do Estado do Bem estar, no beneficio dos bancos e as grandes empresas, que de conxunto aplicanse em todos os estados europeos.


Mas a profundidade da crisis do sistema capitalista, incapaz mesmo com estas medidas de “guerra social” de sair dela - ameazan xa com outra recesion-, pon á clase traballadora e os pobos na obriga de levantar unha alternativa social ao empobrecimento que significa a pervivencia do capitalismo.
O seu fracaso é un feito trás 5 anos de crise, porque o capitalismo é sinônimo de crise. O Mercado é o seu deus, que tem o seu servizo as vidas da poboacion; pola contra a alternativa social, o socialismo, é romper côas leis do mercado e significa racionalizar, planificar o desenvolvimento o servizo das necesidades democraticamente decididas pola sociedade, non pola cobiza dumha minoria.


Esto é o que significa socialismo, mas non van regalar nada nin van renunciar os seus privilexios sem que a mobilizacion social o impoña. A Folga Xeral do 29 M, como a do 22 en Portugal, as gregas e as mais que previsibles no resto de Europea non podem ficar em fogos de artificios, sino teñen que ser o comezo desa mobilizacion social, sostida no tempo, que derrote o capital e os seus gobernos.