A isto chámaselle o "estado do benestar" ainda que, o rapaz polo momento non o sabe. Un sistema construido coa sangue, o suor e as bagoas dos parias dunha sociedade na que unhos poucos privilexiados exercen o poder económico e a clase burguesa (que se creia acomodada) comeza a espertar do soño a golpe de crise. Os traballadores vivimos nunha crise perenne que, no mellor dos casos, faise mais soportabel por épocas e quizais por elo resistiremos unha vez mais e sobreviviremos ao caos quizais creando unha orde nova porque tomaremos concencia dunha vez por todas de que, o que verdadeiramente está en crise e o propio sistema. Somos mais, asistenos a razón e a nosa loita comenza a ser...¡pola propia pervivencia!
A isto chámaselle o "estado do benestar" ainda que, o rapaz polo momento non o sabe. Un sistema construido coa sangue, o suor e as bagoas dos parias dunha sociedade na que unhos poucos privilexiados exercen o poder económico e a clase burguesa (que se creia acomodada) comeza a espertar do soño a golpe de crise. Os traballadores vivimos nunha crise perenne que, no mellor dos casos, faise mais soportabel por épocas e quizais por elo resistiremos unha vez mais e sobreviviremos ao caos quizais creando unha orde nova porque tomaremos concencia dunha vez por todas de que, o que verdadeiramente está en crise e o propio sistema. Somos mais, asistenos a razón e a nosa loita comenza a ser...¡pola propia pervivencia!
ResponderEliminar