Inxentes cantidades de diñeiro e terreos públicos foron derivados a empresas privadas. Mostra diso son todos os novos grandes hospitais de Madrid, entregados a inversionistas na súa maioría grandes construtoras como Sacyr Vallehermoso, Acciona, ACS, FCC, Hispánica ou Begar-Ploder, bancos e fondos de investimento. Son esas grandes construtoras e inversionistas os que explotarán os hospitais durante 30 anos, prorrogable. A estes mercadores da saúde entrégase toda a explotación dos servizos "non sanitarios" polos que poderá cobrar adicionalmente aos usuarios, á vez que a Consellería de Sanidade pagará a estas empresas un canon anual.
Outro tanto se pode dicir do ensino, onde o 75% do ensino obrigatorio, máis do 50% da educación infantil, o 50% da Formación Profesional regulada e o 20% dos bacharelatos, impártense en centros de titularidade privada.
Así pois a política "liberal" de Esperanza Aguirre, resúmense nun espolio do público ao servizo dun puñado de construtoras, dos seus amigos da Igrexa tan afíns ao negocio da educación e dos inversionistas privados. O seu vórtice privatizadora non esqueceu, aínda que polo momento non o logrou, a Canle de Isabel II e vaise a piques de pechar un novo e vergoñoso espolio ao que chaman Eurovegas.
Representante do rancio nacionalismo españolista
A Nación española é o outro gran principio que define o seu credo "liberal". Como di Aba Botella: "O máis importante para Esperanza foi España, a nación soberana". Esperanza Aguirre, como digna representante dos vellos latifundistas madrileños metidos hoxe a especuladores, representa o proxecto dos sectores máis reaccionarios e franquistas, os que rexeitan histéricos os nacionalismos, porque en realidade para eles hai un só nacionalismo, o español.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Los comentarios que contengan insultos o falten al respeto debido a cualquier persona o institución, no serán publicados.