RECORTES A DEPENDENCIA

 Novo recorte á dependencia e máis carga para as mulleres.!Rajoy dimisión!
Dentro das últimas medidas aprobadas polo goberno para recortar 65.000 millóns de euros do erario público, están os recortes á lei de Dependencia, que veñen profundar a opresión e a sobrecarga no traballo de coidados que as mulleres temos que levar sobre os nosas costas nesta sociedade machista e patriarcal na que vivimos. O tijeretazo á Dependencia ten un maior impacto nas mulleres porque somos as mulleres as que engrosamos a lista de persoas dependentes; colectivo formado sobre todo por persoas maiores, xa que a nosa esperanza de vida é maior 

Iso si, vivimos máis anos pero en peores condicións de saúde que os homes. E tamén somos nós na súa gran maioría as coidadoras, tanto informais no ámbito familiar como dentro do persoal contratado. Unhas Axudas Sociais Insuficientes Que Se Recortan Cada vez Máis. O certo é que o Sistema de Autonomía e Atención á Dependencia (SAAD) que é o conxunto de axudas económicas e prestacións de coidados que veñen outorgando desde a aprobación da Lei no 2007, naceu falto de recursos de todo tipo e o seu desenvolvemento foi moi desigual entre as distintas Comunidades Autónomas. Ademais, a prestación económica para coidados no contorno familiar, que ía ser de "carácter excepcional" fronte a outro tipo de recursos, foi a prestación máis concedida. 


A razón é clara: Ao Estado sáelle moito máis barato manter a unha persoa dependente en casa a cargo dos seus familiares, que custearlle a atención socio-sanitaria profesional que precisan estas persoas. E de paso (aínda que non se recoñeza), a axuda é unha "esmola" que alivia a situación económica cada vez máis asfixiante pola que atravesan tantas familias con todos ou case todos os seus membros en paro. Deste xeito, non só non se creou o emprego que a posta en marcha desta Lei prometía, senón que os coidados na familia contribuíron a manter ás mulleres recluídas no fogar, reproducindo o rol que o sistema patriarcal asígnanos. 
E aínda que a aprobación desta lei supuxo unha mellora na calidade de vida de moitas persoas dependentes e as súas familias, os recortes levados a cabo para facernos pagar a factura da crise capitalista que non creamos, están a provocar que o SAAD xa de feito deficiente, "faga auga por todas partes". Ao atraso no pago das axudas económicas ás coidadoras, sumouse a falta de pagamento do persoal empregado nos numerosos Centros de día ou Residencias concertadas para a aplicación da Lei, onde a maioría son mulleres, onde foron eliminando persoal; o que impide garantir uns coidados de calidade nos devanditos centros. 


Isto, unido ao co-pago cada vez máis difícil de soportar para moitas familias no custo das prazas concertadas, fai que estas decidan sacar ao familiar dependente do centro e atendelo no propio domicilio. Coidados que como sabemos recaen fundamentalmente en nós. Tamén as traballadoras do Servizo de Axuda a Domicilio (SAD), dentro das empresas concertadas polas CCAA e que fan negocio coa Dependencia, viron empeoradas as súas condicións laborais e sufriron o atraso ou falta de pagamento dos seus salarios, polo que durante este ano e o pasado 2011 tiveron que botarse á rúa ou declararse en folga para reclamar o que é seu. 


 Para Salvar Aos Bancos E Pagar A Débeda Declárannos A Guerra Social.
Con este novo paquetazo que se suma aos anteriores, o Estado hai tempo que nos vén declarando unha guerra social aos traballadores/as e o pobo. Unha guerra social na que para salvar aos bancos e pagar a débeda teñen que soltar todo o "lastre" que faga falta. Así, os máis débiles como son persoas maiores, enfermas, e dependentes, son abandonadas á súa sorte. Coas últimas medidas aprobadas, recórtanse as axudas á Dependencia nun 15%, e non se incluirán no réxime da Seguridade Social ás novas coidadoras-é informais como viña facendo até agora. Ademais terase en conta a situación económica das persoas coidadora e non só a da persoa dependente, como até agora, na concesión das axudas.


Axudas que no mellor dos casos non pasan de 520 euros. Unha cantidade xa agora ridícula e case un insulto para mulleres que teñen que atender a un familiar a tempo completo, que necesita axuda ou coidados especiais para todas as actividades da vida diaria. Pero con todo, e como di o propio presidente da Asociación estatal de Directoras e Xerentes de Servizos sociais, "de todas as medidas que se tomaron para o descuartizamiento desta lei, a máis canalla de todas", é que a partir de agora permitirá ás Comunidades Autónomas alargar o trámite para a concesión das axudas desde o seis meses actuais até os 2 anos, de forma legal e sen custo algún para elas. 


Así, esta nova reforma, non só vai facer crecer enormemente a lista de persoas que actualmente teñen recoñecido o dereito a axúdalas pero aínda non se lles concederon (O chamado "limbo da dependencia" e no que se atopan unhas 7000 persoas), senón que van deixar morrer a decenas de miles de maiores, esperando o acceso a un dereito consagrado por unha lei. Xa agora as estatísticas anuais demostran que miles falecen esperando uns trámites que na maioría das CC.AA alárganse moi por encima do seis meses. 


 Incorporar A todas As Mulleres, E Unificar As Loitas! 
Ante todas estas agresións, traballadoras-é da Dependencia, así como asociacións de persoas dependentes e os seus familiares, están a empezar a organizarse e saír á rúa. Un exemplo diso son as Plataformas en defensa da Lei de Dependencia que están a xurdir. Desde Corrente Vermella apoiamos as mobilizacións que están a levar a cabo e cremos necesario que se incorporen ás mesmas tamén as mulleres coidadoras no fogar, as cales polo illamento social en que se atopan, teñen ás veces máis dificultades para defender os seus dereitos. Así mesmo facemos un chamamento para que se somen e coordinen co resto de loitas que contra todos os recortes sociais veñen levando a cabo; pois só unificando as distintas loitas en curso, poderemos pararlle os pés a este goberno mentireiro, inimigo do pobo e das mulleres, e que goberna ao servizo da Troika e os capitalistas. Laura R.